“Het voelde pas écht echt toen ik mezelf salaris uitkeerde.”

Na een universitaire studie psychologie en een 4-jarige vervolgopleiding is het eindelijk zover: Pauline mag zich psychotherapeut en houder van een psychotherapiepraktijk in Amsterdam noemen. En daar is ze trots op.
De start
Ik ben dit werk gaan doen omdat ik energie krijg van mensen en hoe ze (onbewust) in elkaar zitten. Tijdens mijn opleiding werkte ik bij een kleine GGZ instelling en daar merkte ik dat die energie steeds minder werd. Dat kwam door de druk die er bij zo’n instelling komt kijken. Je moet zoveel mogelijk patiënten zien, zoveel mogelijk productie draaien, en dat, zeker als je nog in opleiding bent, tegen een best wel laag salaris. Dat demotiveerde. Daarom besloot ik een eigen praktijk te beginnen. Mijn eerste werkdag voelde bijna onwerkelijk: mensen kunnen ontvangen op een nieuwe plek die ik helemaal zelf had ingericht. Het voelde pas écht echt op het moment dat ik mijzelf voor het eerst vanaf mijn zakelijke rekening salaris uitkeerde.”
De USP
“Ik ben het beste in, en nu komt een moeilijk woord, psychoanalytische psychotherapie. Dat zal ik proberen uit te leggen: in je vroege jeugd leer je manieren om met jezelf en anderen om te gaan. Die patronen blijven vaak onbewust terugkomen in je relaties nu. Soms werken ze niet meer zo goed als vroeger en kunnen ze zorgen voor psychische klachten. In psychoanalytische therapie spelen die oude patronen zich ook af tussen jou en de therapeut. Dat gebeurt in een veilige omgeving, waar je samen onderzoekt hoe die patronen werken. Door ze te begrijpen en bespreken, kun je ze doorbreken en veranderen.”

Zo gaat Pauline vooruit
Beslissing
Ik kies bewust voor een hele lange en uitgebreide intakeprocedure. Ik wil echt de tijd nemen om een probleem in kaart te brengen en contact te maken met een patiënt. Zo kunnen we allebei goed afwegen of er een klik is. Dat scheelt op de lange termijn mogelijk veel frustratie.
Tool
“Mijn electronisch patiëntendossier, ‘Epos: Zilos’, is de duurste op de markt en is daarmee een flinke financiële kostenpost iedere maand. Toch ben ik er blij mee, want het neemt me zoveel administratieve taken en zorgen uit handen, dat ik veel meer energie en tijd heb om te doen wat ik leuk vind: patiënten zien.”
Ondernemen “Ik merk dat ik het erg belangrijk vind om mijn eigen manier van werken vorm te geven. Ik wil zelf kiezen hoeveel intakegesprekken ik voer, wanneer ik met een behandeling start en hoe lang ik mensen behandel. Ik zie mezelf daarom niet meer snel in loondienst gaan.”
Vrije tijd “Als ik vrij ben, ben ik graag alleen en juist niet veel in contact met anderen. Ik ontspan in de sauna en bij massages. Ook vind ik het heel fijn om dan even helemaal niet bezig te zijn met psychologische dingen. Ik luister bijvoorbeeld podcasts over moordzaken of ik begin voor de zoveelste keer aan een serie Star Trek.”
Quote
"One must renounce the bad taste of wishing to agree with many people" - F. Nietzsche
Disclaimer Om de privacy van betrokkenen te waarborgen, is in dit artikel de naam van de psychotherapeute gefingeerd en wordt een anonieme foto gebruikt. De werkelijke identiteit en gegevens zijn bij ons bekend. Dit is op verzoek van de psychotherapeute om anonimiteit en vertrouwelijkheid te behouden.